ಅಮ್ಮನ ಕೈಯಗಳ ಸ್ಪರ್ಶ ಹೃದಯಕೆ ಶಕ್ತಿ ಅವಳ ಧೈರ್ಯದಲ್ಲಿ ಜೀವಕ್ಕೆ ದಿಕ್ಕು ಬೇಸರದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನೆದರೆ ಮನದಲಿ ಮೂಡುವುದು ನಗು, ನೆಮ್ಮದಿ ಉಸಿರಿಗಿಂತಲೂ ಹತ್ತಿರ ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆ ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನೀನೆ ಬೆಳಕು ಕಾಲ ಬದಲಿದರೂ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಶಾಶ್ವತ…

ಹೊರುವಾಗ ಹೆರುವಾಗ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ತಾನೇ ಹೊರೆಯಾಗುವ ದಿನವೊಂದು ಬರಬಹುದೆಂದು.. ಮೊಲೆ ಹಾಲು ಉಣಿಸುವಾಗ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ಲೋಟ ಹಾಲಿಗೂ ಹಪಹಪಿಸುವ ಗಳಿಗೆಯೊಂದು ಬರಬಹುದೆಂದು... ಮಗನ ಮೊಣಕಾಲ್ ಗಾಯಕೆ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗು ಹರಿದು ಕಟ್ಟುವಾಗ ಚಿಂತಿಸಲಿಲ್ಲ ಹರಕು ಸೀರೆಯ ಉಡುವ ದಿನಗಳು ಬರಬಹುದೆಂದು...…

ಹೆತ್ತು ಹೊತ್ತು ನಮ್ಮನು ಸಾಕಿದವಳೆ ನೀನಿದ್ದರೆ ಜೀವನಕೊಂದು ಜೀವಕಳೆ ನೀನೆಂದರೆ ತ್ಯಾಗ ಸಹನೆಯ ಹೊಳೆ ತೊಳೆಯುವೆ ಮನಸಿನ ಕಹಿಕೊಳೆ ಹಸಿವಿಂದ ಕೂಗಿದರೂ ನಿನ್ನೊಡಲು ಕುಡಿಗಳ ಹಸಿವು ನೀಗಿದವಳು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ನೀ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವಳು ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ಗೆದ್ದು ಸಾಧಿಸಬಲ್ಲವಳು ನಿನ್ನ ಆಗಮನದಿಂದ ಮನಸಿಗೆ ಸಂಚಲನ…

ಅವ್ವ ನೀ ಎಂದೂ ತೀರದ ಪ್ರೇಮದ ಖಣಿ ನಿನ್ನೊಡಲು ಥೇಟ್ ಕಡಲು ಅವ್ವ ನೀ ಹಚ್ಷಿದ ಹಣತೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳ ಹಾದಿಯ ಕತ್ತಲು ನುಂಗಿದ್ದು ಅವ್ವ ನೀನು ಸಾಲು ಸಾಲು ಸೋಲುಗಳುಂಡರೂ ನಮ್ಮ ಬಾಳಿಗೆ ಸಾಲುದೀಪವಾದೆ ನೀನು ಬದುಕಿದ ರೀತಿ ನೋಡಿದರೆ…

ನವಮಾಸಗಳು ನನ್ನನು ತನ್ನೊಡಲಲಿ ಹೊತ್ತವಳು ನನ್ನ ಹೆತ್ತು ಹೊತ್ತವಳಿಗೆ ಕೋಟಿ ನಮನಗಳು ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವ ಕೊಟ್ಟು ಜೀವವ ಉಳಿಸುವಳು ಹಸುಕಂದನ ನಗುಮೊಗವ ಕಂಡು ಹರ್ಷಿಸುವಳು ತನ್ನೆಲ್ಲ ನೋವು ಸಂಕಟವ ಮರೆತು ನಗುವಳು ಸಹನೆ , ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ತಾಳ್ಮೆಗೆ ಹೆಸರಾದವಳು ಅವ್ವ…

ಹೊತ್ತವಳು, ಹೆತ್ತವಳು ತುತ್ತು ಮಾಡಿ ಉಣಿಸಿದವಳು ಮುತ್ತನ್ನಿಕ್ಕಿ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರಿದವಳು ಅತ್ತು ನೊಂದಾಗ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದವಳು ಮತ್ತೆ ಕೈಯ್ಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮುನ್ನಡೆಸಿದವಳು ಹೊತ್ತಿಗೂ ಮುಂಚೆ ಏಳುವಳು ಕತ್ತು ಹೊರಳದಂತೆ ದುಡಿಯುವವಳು ನಿತ್ಯದ ಮನೆಗೆಲಸವನು ಪೂರೈಸುವಳು ಹೊತ್ತ ಕನಸುಗಳನು ನನಸಾಗಿಸುವವಳು ಹೆತ್ತ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಿದ್ದಿ…

ಸೂರ್ಯನಿಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ಎದ್ದೇಳುವಳು ಚಂದಿರ ಬಂದರೂ ಮಲಗದವಳು ರಂಗೋಲಿ ಹಾಕುತ್ತಾ ಸುಪ್ರಭಾತ ಹಾಡುತ್ತಾ ಎಬ್ಬಿಸುವಳು ನಾ ಎದ್ದಾಗ ನಗು ನಗುತ್ತ ನನ್ನಪ್ಪ ಎಂದವಳು ನನ್ನವ್ವ ರುಚಿ ಶುಚಿ ಮಾಡಿ ಹಾಕಿದವಳು ತನಗೆ ಉಳಿಯದಿದ್ದಾಗ ಹಸಿವಿಲ್ಲ ಎಂದವಳು ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಕುಂಕುಮ ದರಿಸಿದವಳು…

ಲಿಂಗಾಯತ ಧರ್ಮದ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಅಂಧ ಶ್ರದ್ಧೆ , ಜಡ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪದ ಸತ್ಯಾನ್ವೇಶಕ ಪರಮಾತ್ಮನ ದಿವ್ಯ ದರುಶನ ಪಡೆದ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕ ನಮಗೆಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿದರು ಬಿಡದೆ ಮಾಡಿರಿ ಕಾಯಕ... ಸಾಮಾಜಿಕ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದರು ತಮ್ಮ ವಚನಗಳ ಮೂಲಕ ದಯವೇ ಧರ್ಮದ ಮೂಲ…

ಅಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿ ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕು ನೀಡಿ ಗೌರವಿಸಿದರು ಅಹಂ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಲಗಿಸಿದರು ಮೇಲು-ಕೀಳು ಎನ್ನದೆ ಬದುಕಿದರು ಅರಸನಾಗಿ ರೈತರ ಕಷ್ಟ ತಿಳಿದವರು ಭಕ್ತಿ ಭಂಡಾರಿಯಾಗಿ ಜೀವಿಸಿದರು ಅನುಭವ ಮಂಟಪ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು ಜಗತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಸಂದೇಶ ಸಾರಿದರು ಕಾಯಕದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠೆಗೌರವ ಬೆಳೆಸಿದವರು ಅಂತರ್ಜಾತಿ…

ಕಾರ್ಮಿಕನು ಬರಿ ಕೆಲಸಗಾರನಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳ ಮಾಲೀಕ, ಭಾವನೆಗಳಿವೆ ಕಾರ್ಮಿಕನಿಗೆ ಆತ ಯಂತ್ರವಲ್ಲ... ಬರೀ ಕೆಲಸಗಾರನಾಗಿ ನೋಡುವುದಲ್ಲ ಕಾರ್ಮಿಕನನ್ನು, ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ಆತ ಬದುಕುತಿರುವನು... ಬದುಕಿನ ಯಾಂತ್ರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿರುವ ಕಾರ್ಮಿಕನು, ಕೇಳುವವರಿಲ್ಲ ಕೆಲಸಗಾರನ ನೋವನು... ಈ ಬದುಕು ಇರುವುದು ನಗಲು, ಹಸಿವು ನೀಗಿಸಲು ಆತ…