You are currently viewing ಮರದ ಗೋಳು

ಮರದ ಗೋಳು

ಯಾವ ಜನ್ಮದ ಶತ್ರುವೋ ದೇವರು ಕ್ರೂರಿಯಾದ
ನನ್ನನ್ನೊಂದು ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲುವ ಮರವಾಗಿಸಿದ
ಕಡಿದರೂ ಕೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕೈಗಳಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದ
ಬಡಿದರೂ ತಿರುಗಿ ಬೀಳದಂತೆ ಮೂಕನಾಗಿಸಿದ

ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಬಂದು ಕೂತರು ಸುಮ್ಮನಿರುವೆ
ಮೈಮೇಲೆಲ್ಲ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿದರುಾ ಮೌನಿಯಾಗಿರುವೆ
ಹಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದರೂ ಸಹನೆಯಿಂದಿರುವೆ
ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ ಕುಟುಕಿದರೂ ಕಣ್ಣೀರ ಜಿನುಗಿಸದಿರುವೆ

ಸಂತಸದಿಂದ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲವೇಕೆ
ನಿಂತು ಸಾಕಾದರೂ ನಡೆಯಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲವೇಕೆ
ಬೆತ್ತಲೆ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲವೇಕೆ
ಅಂದಕ್ಕೆ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ತೊಡಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲವೇಕೆ

ಅನುದಿನ ಬಿಸಿಲು ಗಾಳಿ ಮಳೆ ಚಳಿಯ ಶಿಕ್ಷೆ
ರೋಗ ಬಂದರೂ ಹೋಗಿ ತೋರದ ಶಿಕ್ಷೆ
ಕೊಲ್ಲಲು ಕೊಡಲಿ ತಂದರೂ ಓಡಲಾಗದ ಶಿಕ್ಷೆ
ಸತ್ತು ಹೆಣವಾದರೂ ಯಾರೂ ನೋಡದ ಶಿಕ್ಷೆ

ಹಸಿದರು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ
ಭಾವನೆಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಬರಡು ಹೃದಯ ಇರಿಸಿದ
ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಆಡುವ ಬಾಲ್ಯವ ಕಸಿದ
ತಾಯಿಯ ಕೈ ತುತ್ತು ಕಸಿದು ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯಾಗಿಸಿದ

ಕಂಸ
ಕಂಚುಗಾರನಹಳ್ಳಿ ಸತೀಶ್
ತಾ||ನರಗುಂದ ಜಿ||ಗದಗ್


ಪ್ರಕಟಣೆಗಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ:

ಇದು ವೆಬ್ ಸೈಟ್ ಮತ್ತು ಯ್ಯಾಪ. ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಣೆಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಕವನ, ಕಥೆ, ಪ್ರಬಂಧ, ಲೇಖನ ಹಾಗೂ ಪುಸ್ತಕ ವಿಮರ್ಶೆಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಬಹುದು.
E-Mail ವಿಳಾಸ : Contact@Kannadabookpalace.Com
WhatsApp No. 8310000414 ಗೆ ಕಳುಹಿಸಬಹುದು.




This Post Has 4 Comments

  1. ಸವಿತಾ ಮುದ್ಗಲ್

    ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕವನ ಸರ್

    1. admin kbp

      ಧನ್ಯವಾದಗಳು

  2. ಭುವನೇಶ್ವರಿ. ರು. ಅಂಗಡಿ

    ಮೂಕ ಜೀವಿಯ ಗೋಳು ಕೇಳಿ ನಾನು ಮೌನ ವಿಸ್ಮಿತೆ…
    ಮೂಕ ಜೀವಿಯ ಗೋಳನು ಮೌನ ಜೀವಿಯು ಅರಿಯುವುದೆಂತೋ ನಾ ಕಾಣೆ….

    ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಸರ್ ನಿಮ್ಮ ಕವನ…

    1. admin kbp

      ಧನ್ಯವಾದಗಳು

Comments are closed.